((  ومن اعرض عن ذکری فان له معیشه ضنکا و نحشره یوم القیامه اعمی))

و هرکس از یاد من روی گردان شود ،زندگی تنگی خواهد داشت،و روز قیامت ،او ار نابینا محشور می کنیم.(طه/124)

ضنک به معنی سختی و تنگی است.گاه می شود درهای زندگی به روی انسان به کلی بسته می شود ،و دست به هر کاری می زند با درهای بسته روبه رو می گردد،و گاهی به عکس به هرجا روی می آورد خود را در برابر درهای گشوده می بیند،مقدمات هر کار فراهم است و بن بست و گرهی در برابر او نیست.

از این حال به وسعت زندگی و از اولی به ضیق یا تنگی معیشت تعبیر می شود.گاهی تنگی معیشت به خاطر کم بودن در آمد نیست .ای بسا در آمدش هنگفت است ولی حرص ،آز و طمع زندگی را بر او تنگ کرده است.در اصل تنگی زندگی به خاطر کمبودهای معنوی و نبودن غنای روحی است،به خاطر عدم اطمینان به آینده و ترس از نابود شدن امکانات موجود ،وابستگی بیش از حد به جهان ماده است.

ولی آن کس که به خدا ایمان دارد و دل به ذات پاک او بست از همه این نگرانی ها در امان است .

امام صادق (ع) فرمودند:منظور از این آیه ((اعراض از ولایت امیرالمومنین علی (ع) است.))